“กระต่ายตื่นตูม” เป็นสำนวนไทยที่หมายถึงคนที่ตกใจหรือหวาดกลัวเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างไม่มีเหตุผล หรือมักจะวิตกกังวลเกินเหตุจนทำให้เกิดความวุ่นวาย
ที่มาของสำนวน
มีนิทานอีสปเรื่องหนึ่ง เล่าถึงกระต่ายที่นอนหลับอยู่ใต้ต้นตาล แล้วลูกตาลหล่นลงมา กระต่ายตกใจตื่น คิดว่าฟ้าถล่ม จึงวิ่งหนีเตลิด สัตว์อื่นๆ เห็นก็วิ่งตาม จนกระทั่งราชสีห์มาเห็นเข้า จึงถามว่าวิ่งหนีอะไรกัน เมื่อรู้ความจริงก็หัวเราะเยาะกระต่ายที่ตื่นตูมเกินเหตุ
ความหมายเชิงเปรียบเทียบ
- ใช้กล่าวถึงคนที่ขาดความรอบคอบ ตื่นตกใจง่าย และไม่พิจารณาเหตุผลหรือข้อเท็จจริง
- สื่อถึงการตื่นตระหนกในสถานการณ์ที่อาจไม่ร้ายแรงเท่าที่คิด
- ขี้ตกใจ: มีจิตใจอ่อนไหว หวาดกลัวง่าย
- ขาดสติ: เมื่อเผชิญเหตุการณ์ก็จะตกใจ ทำอะไรโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
- คิดไปเอง: มักวิตกกังวล สรุปเรื่องราวไปก่อนโดยไม่มีเหตุผล
ตัวอย่างการใช้สำนวน
- “อย่าเป็นกระต่ายตื่นตูม แค่ไฟฟ้าดับไม่นานก็กลับมาใช้งานได้”
- “พอได้ยินข่าวลือ เธอก็ทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม รีบเก็บของย้ายบ้านทันที”
คำแนะนำ
สำนวนนี้มักใช้เพื่อเตือนให้มีสติ คิดอย่างรอบคอบ และอย่าตื่นตระหนกกับปัญหาหรือสถานการณ์โดยไม่จำเป็น.
การเป็นคนช่างสังเกต มีสติ ไตร่ตรองให้รอบคอบ จะช่วยให้เราไม่ตกเป็นเหยื่อของความกลัว และสามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างถูกต้อง
