ความหมายและที่มาของสำนวน
“ของหายตะพายบาป”
สำนวน “ของหายตะพายบาป” หมายถึง ของหายหรือเข้าใจว่าหายแล้วเที่ยวโทษผู้อื่น ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง เพราะแทนที่จะหาความจริงหรือหาสาเหตุที่ของหาย กลับไปโทษผู้อื่นโดยไม่มีหลักฐาน
ที่มาของสำนวน: ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าสำนวนนี้มีที่มาจากไหน แต่สันนิษฐานว่าน่าจะมาจากพฤติกรรมของคนที่มักจะปัดความรับผิดชอบให้ผู้อื่นเมื่อเกิดความเสียหายหรือความผิดพลาดขึ้น โดยเปรียบเทียบกับการ “ตะพายบาป” ซึ่งหมายถึงการรับเอาความผิดหรือบาปของผู้อื่นมาไว้กับตนเอง
ตัวอย่างการใช้สำนวน:
- “แทนที่เขาจะช่วยกันหาของที่หายไป เขากลับเอาแต่โทษคนอื่น เหมือนกับคน ของหายตะพายบาป“
- “อย่าทำตัวเป็นคน ของหายตะพายบาป เลย หาหลักฐานให้แน่ชัดก่อนที่จะกล่าวหาใคร”
