ความหมายของสำนวน “ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก”
สำนวน “ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก” มีความหมายว่า ดีแต่พูด หรือ เก่งแต่ปาก แต่ทำไม่ได้จริง หรือไม่ลงมือทำ มักใช้ตำหนิคนที่วิจารณ์เก่ง พูดจาโอ้อวด แต่พอถึงเวลาจริงกลับทำไม่ได้อย่างที่พูดไว้ หรือไม่คิดจะลงมือทำเลย
ที่มาของสำนวน
การทำขนมเบื้องเป็นงานที่ต้องอาศัยความประณีตและฝีมือในการละเลงส่วนผสมลงบนแผ่นแป้งให้สวยงาม การใช้ปากแทนอุปกรณ์ในการละเลงย่อมเป็นไปไม่ได้ และไม่มีทางที่จะทำให้ขนมเบื้องออกมาดี
ดังนั้นสำนวนนี้จึงเปรียบเทียบคนที่
- พูดเก่ง: เหมือนการใช้ปากละเลง ซึ่งง่ายกว่าการใช้มือละเลงจริง
- ทำไม่เป็น/ไม่ทำ: เหมือนการละเลงด้วยปากที่ไม่มีทางสำเร็จ ไม่สามารถทำให้ขนมเบื้องออกมาได้จริง
ความหมายในแง่ลบ
สำนวนนี้มีความหมายเชิงลบ มักใช้เพื่อ:
- ตำหนิ: คนที่พูดมาก แต่ไม่ลงมือทำ
- ประชดประชัน: คนที่ชอบวิจารณ์ แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้
- เตือนสติ: ให้ลงมือทำมากกว่าเอาแต่พูด
ตัวอย่างการใช้
- “อย่ามัวแต่ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก รีบลงมือทำได้แล้ว”
- “เขาเก่งแต่ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก วิจารณ์คนอื่นไปทั่ว แต่ตัวเองกลับไม่เคยทำอะไรสำเร็จ”
- “พอถึงเวลาจริงก็ทำไม่ได้ มัวแต่ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก อยู่ได้”
สำนวนที่คล้ายคลึงกัน
- ดีแต่พูด
- เก่งแต่ปาก
- น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง (พูดมากแต่ไม่มีสาระ)
- ปากว่าตาขยิบ (พูดอย่างหนึ่งแต่ทำอีกอย่างหนึ่ง)
สรุป “ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก” เป็นสำนวนที่ใช้เปรียบเทียบคนที่เก่งแต่พูด แต่ไม่ลงมือทำ เปรียบเหมือนการใช้ปากละเลงขนมเบื้อง ซึ่งไม่มีทางสำเร็จ เป็นสำนวนที่มักใช้ในเชิงตำหนิหรือประชดประชัน
