ความหมายของสำนวน “ยกตนข่มท่าน”
สำนวน “ยกตนข่มท่าน” หมายถึง การพูดจาโอ้อวด ทับถมผู้อื่น แสดงให้เห็นว่าตนเองเหนือกว่า เก่งกว่า หรือดีกว่าคนอื่น เป็นการกระทำที่แสดงถึงความเย่อหยิ่ง อวดดี และไม่ให้เกียรติผู้อื่น
อธิบายความหมาย:
- ยกตน: หมายถึง การเชิดชูตนเอง อวดอ้างความดี ความเก่ง หรือความสามารถของตนเอง
- ข่มท่าน: หมายถึง การพูดจาทับถม ดูถูก เหยียดหยาม หรือกดผู้อื่นให้ต่ำลง
ตัวอย่างการใช้:
- “เขาชอบยกตนข่มท่าน พูดจาดูถูกคนอื่นว่าโง่กว่าเขา”
- “เธออย่าไปยกตนข่มท่านแบบนั้น มันไม่น่ารักเลย”
- “คนเก่งจริงเขาไม่ยกตนข่มท่านหรอก มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ชอบทำแบบนี้”
ความหมายแฝง:
- ความเย่อหยิ่ง: เน้นถึงความอวดดี คิดว่าตนเองเหนือกว่าผู้อื่น
- ความไม่ให้เกียรติ: เป็นการกระทำที่ไม่ให้เกียรติ ไม่เคารพผู้อื่น
- ความอิจฉาริษยา: บางครั้งอาจเกิดจากความอิจฉาริษยา จึงพยายามกดผู้อื่นให้ต่ำลง
- ปมด้อย: คนที่ชอบยกตนข่มท่าน อาจมีปมด้อย จึงพยายามสร้างปมเด่นด้วยการข่มผู้อื่น
คำที่คล้ายกัน:
- อวดดี
- อวดเก่ง
- ขี้โม้
- ดูถูก
- เหยียดหยาม
- ทับถม
- ข่มเหง
สรุป:
“ยกตนข่มท่าน” เป็นสำนวนที่ใช้ตำหนิคนที่พูดจาโอ้อวด ทับถมผู้อื่น แสดงให้เห็นว่าตนเองเหนือกว่า เป็นการกระทำที่ไม่น่าชื่นชม และแสดงถึงความเย่อหยิ่ง อวดดี และไม่ให้เกียรติผู้อื่น คนที่มีวุฒิภาวะและมีการศึกษาดีจะไม่ทำเช่นนี้
