ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีเด็กชายชื่อ “ตะวัน” เขาเป็นเด็กน้อยที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น และมีหัวใจที่กล้าหาญ วันหนึ่ง ขณะที่ตะวันเดินเล่นอยู่ในป่า เขาได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากต้นไม้ใหญ่ ตะวันจึงรีบเข้าไปดู
เมื่อไปถึง ตะวันพบว่ามีลูกกระรอกตัวน้อยกำลังติดอยู่ในโพรงไม้ที่มีหนามกั้น ตะวันคิดหาทางช่วยลูกกระรอก เขาใช้ความฉลาดของตัวเองเด็ดหนามออกทีละอัน แม้จะเจ็บเล็กน้อย แต่เขาไม่ยอมแพ้ จนในที่สุด ลูกกระรอกก็เป็นอิสระ
ลูกกระรอกดีใจมาก รีบพาตะวันไปพบแม่กระรอก แม่กระรอกจึงมอบของขวัญให้ตะวันเป็นเมล็ดพันธุ์วิเศษและบอกว่า
“ถ้าเธอปลูกเมล็ดนี้ด้วยความตั้งใจ มันจะกลายเป็นต้นไม้ที่ให้ร่มเงาแก่คนทั้งหมู่บ้าน”
ตะวันนำเมล็ดพันธุ์นั้นกลับมาปลูก และดูแลมันอย่างตั้งใจ ไม่นานต้นไม้นั้นก็เติบโตขึ้นใหญ่โต ให้ผลไม้และร่มเงาแก่ทุกคนในหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านต่างชื่นชมตะวันที่มีหัวใจดีและไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค
ข้อคิด:
นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็ก ๆ เข้าใจว่า ความกล้าหาญ ความช่วยเหลือผู้อื่น และความตั้งใจจริง จะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดี และทำให้โลกนี้น่าอยู่ยิ่งขึ้น.
