ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่ง มันชอบหลอกลวงสัตว์อื่น ๆ เพื่อหาผลประโยชน์ใส่ตัว วันหนึ่ง ขณะที่มันกำลังเดินหาอาหาร มันพลาดท่าตกลงไปในบ่อน้ำเก่า บ่อนี้ลึกมาก และไม่มีบันได จิ้งจอกพยายามปีนขึ้นเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ มันติดอยู่ในบ่อน้ำจนเริ่มหมดแรง
เวลาผ่านไป มีแพะตัวหนึ่งเดินผ่านมา มันเห็นจิ้งจอกอยู่ในบ่อ จึงถามว่า “เจ้าจิ้งจอก ตกลงไปได้อย่างไร”
จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ รีบเปลี่ยนสีหน้าทำเป็นร้องไห้ “ข้าหนีหมาป่ามาเลยพลัดตกลงไปในบ่อ ช่วยข้าด้วย”
แพะสงสารจิ้งจอกจึงถามว่า “ข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไร”
จิ้งจอกรีบบอกแผนการ “เจ้ากระโดดลงมาในบ่อสิ แล้วข้าจะปีนขึ้นไปบนหลังเจ้าแล้วก็ปีนขึ้นไปจาก บ่อ”
แพะหลงเชื่อจึงกระโดดลงไปในบ่อ จิ้งจอกรีบปีนขึ้นไปบนหลังแพะแล้วก็ปีนขึ้นไปบนขอบบ่อจน สำเร็จ
เมื่อขึ้นมาได้แล้ว จิ้งจอกก็หัวเราะเยาะแพะ “ฮ่า ๆ ๆ เจ้าแพะโง่ ข้าหลอกเจ้าได้แล้ว” พูดจบ จิ้งจอกก็วิ่งหนีไป ทิ้งให้แพะติดอยู่ในบ่อตามลำพัง
แพะเสียใจมากที่ถูกจิ้งจอกหลอก มันพยายามปีนขึ้นจากบ่อ แต่ก็ไม่ สำเร็จ จนกระทั่งชาวบ้านผ่านมา เห็นเข้าจึงช่วยแพะขึ้นมาได้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
- อย่าหลงเชื่อคนง่าย: แพะหลงเชื่อคำพูดของจิ้งจอก โดยไม่ไตร่ตรอง จึงตกเป็นเหยื่อของจิ้งจอก
- คนพาลมักเอาตัวรอดคนเดียว: จิ้งจอกเป็นคนพาลเห็นแก่ตัว ไม่สนใจว่าแพะจะเป็นอย่างไร
- การทำดีต้องเลือกคน: การช่วยเหลือผู้อื่นเป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องดูให้ดีว่าคนที่เราจะช่วยนั้นเป็น คนเช่นไร สมควรแก่การช่วยเหลือหรือไม่
